Concerten van La Dispute zouden volgende de beschrijving intens en genadeloos zijn, en dat klopt best wel. Vette punkrock, met politieke boodschap. Helemaal kon ik het niet verstaan, maar de frontman begon een verhaal over diversiteit, marginaliseren, privilege en nog wat van die onderwerpen. En dankte ons voor de safe space waarin we zaten (Melkweg). Allemaal niets mis mee trouwens, ik had al die safe space alleen nog nooit iemand irl horen op een serieuze manier horen uitspreken :)

De muziek had er in ieder geval zeker geen last van. Publiek was deels superjong en er werd door een groot deel van de aanwezigen woord voor woord meegezongen.

De energie van de band deed mij een beetje denken aan Rage.