Met de aankomende verhuizing ben ik aan het opruimen. Door het overlijden van mijn oom kwamen veel dingen van vroeger terug, op zolder tijdens het opruimen gaat dat kalmpjes door. Gelukkig wel iets vrolijker... Op zolder schuift mijn zelfbeeld ook nog eens van "soort van minimalist" naar "verkapte verzamelaar". Ik vind dingen die 20 jaar zijn bewaard, maar nooit aangeraakt.
Als kind wilde ik een modeltreinbaan bouwen, een rangeerterrein vind ik nog altijd leuk om te zien (er zijn meer liefhebbers). Märklin was mijn merk, maar het formaat van Fleischmann piccolo paste beter. Die treinbaan is er nooit gekomen, maar ik heb nog een transformator en deze diesellocomotief (de rode BR 212).
Van dit apparaat moest ik de functie opzoeken. Het is een curvimeter of afstandsmeter. Een instrument dat wordt gebruikt (ze worden nog steeds verkocht) om afstanden op een kaart te meten. Je rolt het kleine wieltje aan de onderkant van het instrument langs de route op de kaart die je wilt meten. De wijzer op de wijzerplaat geeft dan de afstand aan, hier op verschillende schalen als 1:100.000, 1:80.000, 1:40.000, 1:20.000, zie wijzerplaat. Deze mag blijven, handig als na de Butleriaanse Jihad denkende machines verboden zijn.
Nog een mooi voorbeeld van klassiek analoog, een mechanische chronometer oftewel stopwatch. Ik zie dat deze nog wel worden verkocht, vrijwel alleen digitaal. Misschien zijn er nog mensen die de mechanische variant gebruiken, als een soort statement, net als een monocle als bril gebruiken of het roken van een pijp. Toch ook een mooi ding. Het voelt zwaar en degelijk in je hand. Mag ook blijven.
Verder heb ik nog best wat vinyl (geen platenspeler), cassettebandjes met muziek en radioprogramma's (OVT, voor fl besteld ooit, bij de VPRO, en met terugwerkende kracht (fysieke) podcasts avant la lettre).
En een reeks muziekspelers. Van de Sony DD WM-DD3, de Sony W300i, tot een serie iPods. De laatste was die geweldige 6e generatie iPod Classic. Veel nummer, prima batterijduur.. De W300i was een waardeloos ding, de rest allemaal erg goeie machines. Hier overspannen we een periode van bijna 20 jaar.
Als laatste nog een Mini Rex II lichtmeter. Wat moet je er nu nog mee? Met stempel van de ijssalon van mijn ouders, Italiaanse IJssalon "Bruna", Beeklaan 2, Den Haag.
Het is allemaal veel, maar ook ♥️
