Ons huis in Maniago is 1.300 kilometer rijden. Vroeger een afstand die ik in een dag overbrugde, maar die tijd is voorbij. Verblijven in een mutserig hotel in het zuiden van Duitsland is leuk. En je ziet onderweg nog eens iets.
In Salzburg zag ik wat mooie kunst die me aan een karakter uit een game deed denken.
Dit is het karakter uit de game, heeft iets weg van een wandelende balzak.
Verder ook een brug met slotjes in Salzburg. Romantiek, ik begrijp dat het idee is dat je de sleutel in de rivier gooit, en dat het eeuwige liefde moet symboliseren. Maar mensen zijn meestal serieel monogaam. Dan krijg je op den duur een verzameling slotjes. Of gaan er ook mensen met een kniptang in de weer?
Slotjes op een brug in Salzburg
Verder verbleven we een dag in Mautendorf, een ski-oord. Ook leuk in de zomer. We kwamen tijdens een wandeling een monument voor gevallen telefoontjes tegen.
Monument voor de gevallen telefoontjes
En het uitzicht is niet te versmaden op zo'n plek. Op de foto komt het niet over, maar ik kan er geen genoeg van krijgen.
Uitzicht van de ..
Op weg omhoog moest ik denken aan dat mooie schilderij van Caspar David Friedrich, Der Wanderer über dem Nebelmeer.
Verder zagen we in Mauterndorf een bijzonder bordje op een vrij gewoon gebouw. Dat gebouw geniet Haagse bescherming, al sinds 1954. Doen we goed :) Ik moest het even opzoeken, maar het gebouw is cultureel erfgoed. De tekst (erg WOII, in het Duits, Engels, Frans en Russisch) verwijst naar de Haagse Conventie van 14 mei 1954. De Conventie voor de bescherming van culturele goederen in geval van een gewapend conflict. Het bordje geeft aan dat het gebouw onder internationale bescherming valt en niet aangevallen mag worden.
Een stukje Den Haag in Mautendorf.