Trieste

Tijdens onze vakantie hebben we wat dagen doorgebracht in Trieste (naast Venetië) aan de Adriatische Zee. Trieste is een (elegante) Italiaanse havenstad met veel Habsburgse geschiedenis en omgeven door bergen (de Karst). Ik zou zeggen een stad met een echte Midden-Europese sfeer. Maar ook een stad met een rauwe, industriële rand en te veel autoverkeer. Het duurde even voor ik een goed beeld van de stad kreeg, maar ik ben om. Dit is een geweldige stad. Ik moest aan Antwerpen en Lissabon denken, en aan het Barcelona voordat het een toeristenfuik werd.
Een groot deel van de kustlijn is afgesloten voor het publiek voor industrie en havens, langs het publiek toegankelijke deel loopt een drukke autoweg. Er is zoveel ruimte voor betere inrichting. Je ziet aanzetten om meer fietspaden te bouwen. Zorg voor minder auto's, maak meer kust toegankelijk voor fietsers en wandelaars. Maar ook weer, juist omdat die dingen nog niet zo zijn, is deze stad geen Barcelona. Ik ga hier zeker terugkeren.
We aten er heerlijk, dronken puike koffie, bezochten een museum, zagen mooie architectuur en hebben veel gewandeld.

In de avond komt de hele stad tot leven en kun je werkelijk overal eten, voor in de autovrije straatjes.

Langs de kustweg Viale Miramare, waar we ook een dag verbleven, heb je een lange strook kust met steenstrand of betonnen platen waar je kunt liggen en het water in kunt.

We dronken koffie en aten pasta in Café San Marco. Dit café ligt aan zo'n drukke weg in de stad, maar is toch een aanrader. Het is een boekhandel / koffiehuis. Je kunt er tussen de boeken een kopje koffie drinken of in een zaal een hapje eten. Er staat een prachtige klassieke koffiemachine, van het Italiaanse merk Elektra, model Belle Epoque.

Later verbleven we in de wijk Borgo Teresiano, in een prachtig pand op de vierde etage, met een voordeur waarnaast ik een minimens leek :)

Het pand was vlak bij het Canal Grande, een strak kanaal gebouw zodat schepen direct in de stad konden lossen. Nu een heerlijke plek om te wandelen.

We zijn naar een museum geweest, het Revoltella Museum. Veel werken uit de 19e en begin 20e eeuw. In stijl herkenbaar, de namen minder, want alle kunstenaar kwamen uit Friuli-Venezia Giulia. Leuk om een keer te zien.

Rozzol Melara

Naast alle toeristische plekken bezochten we ook Rozzol Melara, een groot en smaakgevoelig wooncomplex in Trieste, Italië, gebouwd in de brutalistische stijl. Ik zag onderstaande link op Greyscape. Een plek die ik direct wilde bezoeken. Zelfs als je geen fan van deze bouwstijl bent, is het een fijn een keer in een andere wijk te lopen in een stad, niet alleen die voor de hand liggende plekken te zien. Vind ik dan.

Rozzol Melara, Trieste - Greyscape

Rozzol Melara, a Brutalist architecture social housing estate in Trieste Italy inspired by Corbusier’s Sainte Marie de la Tourette in France

GreyscapeGreyscape

Het was een bijzondere ervaring. Het hele complex is enorm en bestaat uit verschillende delen die verbonden zijn door gangen. In concept zijn er overeenkomsten met de oorspronkelijke Bijlmer. Ze delen de utopische ambitie gevolgd door maatschappelijke teleurstelling. Zo fascinerend om te zien. Alleen is dit complex nog (voor zover ik weet) in oorspronkelijke staat.
De locatie is aan de oostelijke rand van Triëst, eenvoudig te bereiken met de bus. We liepen terug, omlaag naar de kust.

Monte Grisa

Als je van Miramare (waar we een dag verbleven) naar de stad gaat zie je op de berg een opvallend gebouw, duidelijk een kerk, maar geen doorsnee architectuur voor een kerk. Je ziet is het Mariaheiligdom Monte Grisa, een kerk, maar in brute stijl.

Temple of Monte Grisa - Wikipedia

Wikimedia Foundation, Inc.Contributors to Wikimedia projects

Op de valreep op de weg terug naar Maniago besloten we er langs te gaan. En dat was een goeie beslissing. Niet alleen is dit weer een bijzonder gebouw, maar was het uitzicht ook magnifiek. In de omgeving kon ik geen goeie foto maken van het gebouw, zie de link hierboven.