Tijdens het tikken van dit stukje zag ik deze samenvatting bij een online winkel staan;

Known for her African-American feminist perspective, the author presents the first installment of a trilogy exploring the death of the earth as we know it and the advent of interbreeding between humans and extraterrestrials.

Zo'n perspectief in het boek is mij tijdens het lezen ontgaan. De hoofdpersoon Lilith is vrouw en een sterk persoon maar zeker geen Mary Sue. Mannen zijn onprettig, maar eigenlijk zijn de meeste mensen niet erg aangenaam.

Boek start als de aarde is vergaan door een oorlog en een klein deel van de mensheid is gered door een buitenaards ras, de Oankali. De mensen zijn in een slaap gebracht en Lilith is de eerste die wakker is gemaakt. De Oankali overleven door hun genen te mengen met primitieve beschavingen. Dat mengen is niet vrijwillig, de "redding" heeft dus een bijsmaakje. Het eerste deel van het boek gaat over de omgang tussen Lilith en de Oankali, die begrijpelijk nogal lastig is soms, maar wel interessant.

Het tweede deel gaat over de introductie (het wakker maken) van de andere mensen. Het idee is dat Lilith de nieuw ontwaakte mensen leert hoe ze straks op een nieuwe planeet gaan leven. Hier veel meer actie, de mensen zijn niet echt aangenaam. Ze zijn tribaal, bevooroordeeld, gewoon onaardig. Je snapt precies waarom het op aarde eerder niet goed ging.

Dit is het eerste deel in een trilogie. Van mij vier sterren op Goodreads. Ondanks dat dit niet echt hard sci-fi is (mijn favoriete subgenre) ben ik toch erg nieuwsgierig hoe dit verder gaat. Wat willen de Oankali precies, en hoe zal het dit vreemde groepje mensen vergaan. Mijn Suspension of disbelief ging niet stuk door de omgang tussen Lilith en de Oankali. Da's meestal wel het geval met aliens die niet verhuld in een verhaal zitten.

Dawn (Xenogenesis, #1)
Lilith Iyapo has just lost her husband and son when atomic fire consumes Earth—the last stage of the planet’s final war. Hundreds of year...

Dawn - Octavia E. Butler