Uit de familie hebben we een huisje in Maniago, Italië. Gek genoeg nog nooit over geschreven, alleen 'n keer over Pozze Smeraldine, een prachtig watertje in de buurt. We komen er regelmatig, met en zonder vrienden. Luxe is het niet, er zijn twee slaapkamers en een wc waar je voor naar buiten moet. Maar de omgeving is mooi, met bergen en meertjes. En de Adriatische Zee op een uurtje rijden.
Maniago is een klein dorpje in de knik tussen de Italiaanse Alpen en de vlakte die doorloopt tot de Adriatisch zee, in een provincie Friuli-Venezia Giulia.
Best wat inwoners van de regio trokken naar Noord-Europa, op zoek naar werk. Ook mijn opa, en vader, die in Den Haag een ijssalon begon met mijn moeder.
Een klassiek Italiaans verhaal wel.
Venetië ligt op 100 kilometer, het strand op 80 kilometer. Behalve ijs, komt er een ook beroemde en erg smakelijke ham uit de regio, prosciutto di San Daniele.
Ik weet niet of het mineralen of algen zijn, maar het water in de bergen heeft overal een bijzondere kleur.
Het dorp is van echt alle gemakken voorzien, er is zelfs een treinstation :)
Het spoor richting Montereale Valcellina, met weer die knik tussen de alpen en de vlakte tot de Adriatische Zee in de achtergrond.
En soms kom je in het wild nog een Lamborghini tegen.
Of een schorpioen :)